Επρεπε, να μεγαλ΄΄ωσω πολύ φίλε μου, για να μάθω ΄τί είναι "ευτυχία". Τελικά, "ευτυχία" είναι ένα "ζευγάρι χέρια", απλά, δύο χέρια... Aυτά, που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν κοντά τους, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου ψιθυρίσουν πόσο σε χρειάζονται, θα σου βρίσκουν το δρόμο της συγγνώμης, τη διαδρομή του ευχαριστώ, το μονοπάτι του παρακαλώ, θα σου απαλύνουν τον πόνο σου, θα σου σκουπίσουν τα δάκρυα από τα μάτια και στο τ΄έλος θα στα κλείσουν... Φίλε μου, τα "πολλά και διαφορετικά χέρια" σε κουράζουν, σε μπερδεύουν, σε τσαλακώνουν, σπαταλούν ανούσια τον χρόνο σου και σε οδηγούν στη μελαγχολική διαπίστωση του ότι, "ήταν λάθος, όλο αυτό που το νόμιζες τόσο σωστό"...