Έλεγα δε θα γράψω τίποτα για μένα... νομίζω πρέπει όμως για να μην στέλνετε το 95% . Πιστεύω στον έρωτα όχι σε αγάπες και λουλούδια. Ούτε στα παχιά ωραία λόγια που πιστεύουν πολλές και μας αρέσουν κιόλας αλλά σε πράξεις χειρονομίες εκφράσεις... Πόσο δύσκολο είναι να αγαπήσεις? Πόσο δύσκολο τελικά να βρεις το άλλο σου μισό? Να ξυπνάτε αγκαλιά και με μια καλημέρα? Να είναι ο άνθρωπος σου να νιώθεις ότι είναι μαζί σου κι όχι να μιλάει με άλλες 20 μαζί. Να έρθει έξω από το σπίτι σου να σου πει "μου έλειψες ήρθα να σε δω μόνο" και να φύγει. Να σου προσφέρει ένα τριαντάφυλλο, μια σοκολάτα, να βγείτε για ένα ποτό, να πάτε μια βόλτα, να δείτε αγκαλιά ένα έργο, να πάτε ένα σινεμά, σε ένα εστιατόριο. Πόσα πράγματα τελικά μπορείς να κάνεις με τον άνθρωπο σου??? Και θα μου πεις ...μα τα κάνω όλα αυτά... όμως μετά το κρεβάτι εξαφανίζεσαι.... οπότε μην κάνεις τον κόπο να μου στείλεις δεν μ ενδιαφέρει ένα κρεβάτι....