Τα πράγματα που μου αρέσουν: πολλά... Τα πράγματα που μισώ: όσο πάνε και περιορίζονται.. αγαπώ το γυναικείο σώμα, το σχήμα του,την έξαρση του, την θαλπωρή του....τις κυκλικές τροχιές του.... μου αρέσει να περιδινούμαι σε αυτό Απέχουμε πολύ από μία χρυσή εποχή της αθωότητας ή της ανυστεροβουλίας. Οι άνθρωποι ίσως να εκτιμήσουν το χιούμορ, την γνώση ή την αποφασιστικότητα. Άλλοι πάλι όχι. Η ουσία είναι ότι οι άνθρωποι ανασκοπούν προς τον άλλον σε σχέση με τον εαυτό τους, όχι πάντοτε με διαλεκτικό/συνθετικό τρόπο...αλλά από θέση, αντίληψη,συμφέρον...κλπ. Είναι στιγμές που πείθομαι ότι Ηρακλείτεια φράση η φύση αγαπά να κρύβεται θα μπορούσε να γίνει και στάση ζωής.. Διαβάζω αρκετά. Ελάχιστο σινεμά, μόνο κάποια φιλμ, που ακουμπούν τις δικές μου αντιλήψεις για το πως ο κόσμος μπορεί να γίνει καλλίτερος...Μουσική ; Ότι ξεπηδάει από τον λαό, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής ή έθνους. Φαγητό; Είμαι εργένης και πρέπει να καλύπτω... αυτή την ανάγκη.... Η καθημερινότητα.. Οι υποχρεώσεις για να μεταβάλλω τους υλικούς όρους της ζωής μου.. ...νοιώθω ότι κλείνει ένα κεφάλαιο........ οι θετικές αλλαγές που συντελούνται-'έστω και καθυστερημένα- στην ζωή μου γεννούν νέες επιθυμίες και ανοίγουν νέους ορίζοντες... μεγαλώνω.... παρόλα αυτά αφήνω μια πόρτα ανοιχτή στο όνειρο....... αν επιδιώκεις μια γνωριμία όπου ένας με τον άλλον θα βρίσκονται κοντά στον ίδιο τους τον εαυτό...